ပါရမီ ၁၀ ပါး / အျပား ၃၀

(၁)    ဒါန ပါရမီ
ဒါနသည္ စြန္႔ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ ျငိတြယ္ေသာ ေလာဘကို ဖ်က္ဆီးျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ မျငိ မတြယ္ျခင္းလွ်င္ ဉာဏ္၌ထင္ေသာ အျခင္းအရာ ရွိ၏၊ စြန္႔လႉထိုက္ေသာ ဝတၳဳလွ်င္ နီးစြာေသာအေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၂)    သီလ ပါရမီ

သီလသည္ ကိုယ္,နႈတ္ နွစ္ပါးကို သိမ္းဆည္းေသာအား ေကာင္းစြာထားျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ ကိုယ္,နႈတ္အမႈ ဟူေသာ အကုသိုလ္ ဓမၼကို ဖ်က္ဆီးျခင္း ကိစၥရွိ၏ ကိုယ္,နႈတ္ အမႈ ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းျခင္း လွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥပ႒ာန္ရွိ၏၊ မေကာင္းမႈ တို႔ျပဳရန္ ရွက္,ေၾကာက္ျခင္းလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၃)    ေနကၡမ ပါရမီ

နိကၡမသည္ ကာမမွ လည္းေကာင္း, ဘဝမွ လည္းေကာင္း ထြက္ခြာ ကြ်တ္လြတ္ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏။ ကာမ၏ အျပစ္, ဘဝ၏အျပစ္ တို႔ကို အလင္းထင္ေအာင္ ျပျခင္း ကိစၥ ရွိ၏။ ထိုကာမ ဘဝကိုသာလွ်င္ မေတြ႕လိုမႈ, မ်က္ကြယ္ျပဳ လိုေသာ အျဖစ္လွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥပဌာန္ ရွိ၏၊ ကာမေဘး, ဘဝေဘး တို႔မွ ထိတ္လန္႔ေသာ အေၾကာင္း ပဒဌာန္ ရွိ၏။

(၄)    ပညာ ပါရမီ

ပညာသည္ သဘာဝ ဟုတ္မွန္တိုင္းေသာ သေဘာတရားကို ထိုးထြင္း၍ သိျမင္ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏။ ဉာဏ္၏အရာ အာရုံ ဓမၼ သဘာဝကို ထြန္းျပျခင္း ကိစၥ ရွိ၏။ မေတြမေဝျခင္းလွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပ႒ာန္ ရွိ၏။ စိတ္၏ တည္ၾကည္ျခင္းလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၅)    ဝီရိယ ပါရမီ

ဝီရိယသည္ အားသစ္ ၾကိဳးပမ္းျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ စိတ္ကို မေလ်ာ့မရဲ ခိုင္ျမဲ တင္းရင္းေအာင္ ေထာက္ပ့ံျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ မတြန္႔မဆုတ္ ျခင္းလွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပဌာန္ ရွိ၏၊ ဇာတိေဘး, ဇရာေဘး, ဗ်ာတိေဘး, မရဏေဘး, စသည္တို႔ကို ေတြးမိေလတိုင္း အလိႈင္းတၾကီး အားသည္းေဆြ႕ခုန္ နွလံုးတုန္ျခင္းလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒဌာန္ ရွိ၏။

(၆)    ခႏၱီ ပါရမီ

ခႏၱီသည္ နွလံုးခိုင္ခန္႔ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ ေလာက ဓေလ့ ၾကိဳက္ၾကံဳေတြ႕လည္း မေရြ႕မယိုင္ သည္းခံနိူင္ျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ သူတထူးတို႔ က်ဴးက်ဴး လြန္လြန္ ဝန္တာျပစ္ဖို႔ ျပဳ႕သည္တို႔ကို သူသို႔တဖန္ အမ်က္မာန္ျဖင့္ လွန္ျပန္ မရွိ သည္းခံခ်ိျခင္းလွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပ႒ာ ရွိ၏၊ ဟုတ္မွန္ တိုင္းေသာ ဓမၼ သေဘာကို ျမင္နိူင္ေသာ ဉာဏ္လွ်င္ ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၇)    သစၥာ ပါရမီ

သစၥာသည္ သူတပါးကို မွတ္မွား,ယူမွား တိမ္းပါးေခ်ာ္ခြ်တ္ေအာင္ မျပဳျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ မိမိသိတိုင္း ျမင္တိုင္း ဟုတ္မွန္ တို္င္းကိုသာ အလင္းဖြင့္ျပျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ ျမြက္ဆိုသမွ် ယံုၾကည္ရ၍ ၾသဇာနွစ္ဆီ ခ်ိဳဆိမ့္အီေသာ စကား ရွိသည္၏ အျဖစ္လွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပ႒ာန္ ရွိ၏၊ ကိုယ္အမႈ, နႈတ္အမႈ ျဖဴေျဖာင့္ေမြ႕ျခင္း၌ အေလးဂရုျပဳျခင္းလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ရွိ၏။

(၈)    အဓိ႒ာန္ ပါရမီ

အဓိ႒ာန္သည္ သဗၺညဳ ေဗာဓိ- ပေစၥက ေဗာဓိ- သာဝက ေဗာဓိ ဟူေသာ ေဗာဓိသံုးမ်ိဳးတို႔၏ အေခ်မူလ သမၻာရ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဒါနမႈ, သီလမႈ, နိကၡမမႈ, ပညာမႈ စသည္တုိ႔၌ မေရြ႕မယိုင္ ႀက႕ံခိုင္စြဲျမဲျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ ထိုသမၻာရမူ တုိ႔၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ အသင္းကို နိွပ္နင္း ပယ္ရွားျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ ထိုသမၻာရမူတို႔၌ မလႈပ္မရွားသည္၏ အျဖစ္လွ်င္ ထင္ရွားေသာ ပစၥဳပ႒ာန္ ရွိ၏၊ ဒါန စေသာ ေဗာဓိမူလ တရားစုလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၉)    ေမတၱာ ပါရမီ

ေမတၱာသည္ သတၱဝါတပါး ေက်းဇူးမ်ားအံ့ေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ သူတပါး၏ ေကာင္းၾကိဳးကို လြန္စြာ သယ္ပိုးျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ လျပည့္ဝန္း ကဲသို႔ ရႊန္းရႊန္းၾကည္ဆြ ေအးျမ ျငိမ္းခ်မ္းေသာ စိတ္သေဘာလွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပ႒ာန္ ရွိ၏၊ သတၱဝါတို႔၏ နွစ္သက္ဖြယ္ေသာ ဂုဏ္ကိုသာ ရႈျမင္တတ္ေသာ ဉာဏ္လွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

(၁၀)  ဥေပကၡာ ပါရမီ

ဥေပကၡာသည္ ခ်ီးေျမွာက္, ရႈတ္ခ် နွစ္ဌာန၌ တူမွ် သမႈ လ်စ္လ်ဴရႈေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ျဖစ္ျခင္း လကၡဏာ ရွိ၏၊ ညီမွ်ေသာ သေဘာအားျဖင့္ ရႈျခင္း ကိစၥ ရွိ၏၊ မုန္းသည္, ခ်စ္သည္ နွစ္မည္နွစ္သင္း ကင္းျငိမ္းျခင္းလွ်င္ ထင္ေသာ ပစၥဳပ႒ာန္ ရွိ၏၊ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဟု အရႈအဆင္ျခင္း ေကာင္းစြာျမင္ေသာ ဉာဏ္ပညာလွ်င္ နီးစြာေသာ အေၾကာင္း ပဒ႒ာန္ ရွိ၏။

၁။ မူလ(ရိုးရိုး)ပါရမီ(၁၀)ပါး ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းဥစၥ အရာ၀တၳဳအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းျခင္း။ (အလွဴခံလာပါက ဇနီးမယား၊ သမီး သားတို႔ကိုလည္း စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းျခင္း။ )

၂။ ဥပပါရမီ(၁၀)ပါး ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ပိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္း အားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းျခင္း။( ကိုယ္အဂၤအစတ္အပိုင္းဟူသည္ မ်က္စိ၊ လက္၊ ေျခ စသည့္ လိုအပ္တာမွန္သမွ် စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းျခင္း။ )

၃။ ပရမတၳပါရမီ(၁၀)ပါး ကိုယ့္အသက္ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ၊ အသက္စြန္႔ကာ စြန္႔လႊတ္ လွဴဒါန္းျခင္း။ ။ (အသက္ အေသခံကာ လွဴဒါန္းမႈမွန္သမွ် ပရမတၳပါရမီပင္တည္း။) ပါရမီ (၁၀)ပါးကို ဤ ၃-ပါျဖင့္ ေျမွာက္ပါက အျပား(၃၀)ျဖစ္၏။

ဥပမာ – ဒါနပါရမီသည္ ၁။ဒါနပါရမီ၊ ၂။ဒါနဥပပါရမီ၊ ၃။ဒါနပရမတၳ ပါရမီ ဟူ၍ သံုးပါးစီ ျဖစ္လာ၍ ပရမီ(၁၀)ပါးမွသည္ အျပား(၃၀) ျဖစ္လာရပါသည္။

Source - www.thitsarparamisociety.com/general-knowledge-for-buddhism/