ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ လကၤာၾကီး

အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ။ ။ ေဗာဓိရတနာ၊ ယာဥ္စၾကာျဖင့္၊ သစၥာေလးရပ္၊ ေလးကြ်န္းပတ္သည့္၊ နတ္၀ိသုဒၶိ၊ တုမရွိအား၊ ၾတိဒြါရ၊ ရွိဦးခလ်က္၊ ဘ၀သံုးပါး၊ ဟုန္းဟုန္းသြားသည့္၊ ရထားသံသရာ၊ ယာဥ္စၾကာ၏၊ ျခင္းရာထုပၸတ္၊ သမုပၸါဒ္ကို၊ အတတ္သိရန္၊ နိဒါန္းျပန္ပိမ့္။ အမွန္ေလးခ်က္၊ သေဘာနက္ကို၊ ဖံုး၀ွက္ကြယ္ကာ၊ အ၀ိဇၨာဟု၊ မဟာတမ၊ ေမွာင္ၾကီးက်၍၊ ဘ၀ျမံဳသိုက္၊ ရွိန္ရွိန္အုိက္သား၊ အမူိက္မီးစား၊ ဤခႏၶာကို၊ တြယ္တာသမူ၊ အေၾကာင္းျပဳ၍၊ အကုသလ၊ ဓမၼညစ္ဆုိး၊ အျပစ္မ်ိဳးကို၊ ၾကိဳးၾကိဳးပမ္းပမ္း၊ ေန႔စဥ္ထမ္းသည္၊ ပါယ္လမ္းဗီဇ၊ အပုညႏွင့္၊ ဘ၀ေနာင္ခါ၊ သံသရာ၀ယ္၊ လူ႔ရြာနတ္ျငမ္း၊ စည္းစိမ္သြမ္းကို၊ ခ်မ္းသာအတိ၊ အထင္ျငိလ်က္၊ ဂတိေနာင္ကို၊ ေကာင္းေစလုိ၍၊ ကုသုိလ္အရုိး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို၊ ၾကိဳၾကိဳးစားစား၊ ျပဳတံုျငားက၊ ဆယ္ပါးပုည၊ အာေနဥၹဟု၊ ဘ၀ႏွီးရင္း၊ ပြားတံုလွ်င္းသည္။ ၀ဋ္ခင္း ၀ဋ္ႏြယ္ရွည္သတည္း။

သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ။ ။ ၀ဋ္ခင္း ၀ဋ္ႏြယ္၊ ရွည္ေၾကာင္းရြယ္သား၊ ဆယ္ျဖာ ပုည၊ အပုညႏွင့္၊ ဘ၀ႏွီးရင္း၊ ပြားတံုလ်င္းေသာ္၊ ေလးသင္းပါယ္ရြာ၊ အျဖာျဖာလွ်င္၊ ျဗဟၼာလူနတ္၊ ဘံုသံုးရပ္၌၊ ဓာတ္ပဓာန၊ ျပဓာန္းလွသား၊ ဒြါရသခင္၊ ေျခာက္၀ိညာဥ္ပါ၊ အရွင္ဓာတ္မင္း၊ ေပၚတံုလ်င္း၍၊ ကိုယ္တြင္းကိုယ္ျပင္၊ ထြက္၀င္တံခါး၊ အင္ေျခာက္ပါး၌၊ အမ်ားရုပ္နာမ္၊ အတန္တန္လွ်င္၊ ၀န္းရံျဖိဳျဖိဳ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို၊ အုပ္စိုးေဆာင္ရြက္၊ လွ်မ္းလွ်မ္းတက္လွ်င္၊ ထက္ျမက္ေတဇာ၊ သူ႔ရွိန္၀ါေၾကာင့္၊ ငါငါသူသူ၊ လူပဲနတ္ပဲ၊ အထင္လြဲလ်က္၊ ငရဲအပါယ္၊ အသြယ္သြယ္လွ်င္၊ ၀ဋ္ႏြယ္ရွည္လ်ား၊ တမားမားသည္။ ။ ေျခာက္ပါး၀ိညာဥ္စြမ္းရည္တည္း။

၀ိညာဏပစၥယာ နာမရူပံ။ ။ ေျခာက္ပါး ၀ိညာဥ္၊ စြမ္းရည္အင္ေၾကာင့္၊ မီးတြင္းရွိန္၀ါ၊ ထပ္ၾကပါသို႔၊ မကြာတူကြ၊ ျဖစ္ေပၚၾကသား၊ ဖႆေ၀ဒနာ၊ ေစတနာႏွင့္၊ သညာ၀ိတက္၊ ေရာင္စံုယွက္သည္၊ အမ်က္ေၾကာင္တယ္၊ ၾကိဳးစံုခ်ယ္သို႔၊ အသြယ္အသြယ္၊ အႏြယ္ႏြယ္လွ်င္၊ ဆန္းၾကယ္စြာလွ၊ နာမ္ကာယႏွင့္၊ ဘူတဟူေပ၊ ေျမ ေရ ေလ မီး၊ ဓာတ္ၾကီးေလးတန္၊ အမာခံလ်က္၊ အရံရုပ္ေသး၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးထည့္၊ ေပါင္းေထြးမွ်ညီ၊ အ႒၀ီသ၊ ရုပ္ကာယဟု၊ နာမ ရူပ၊ ဓမၼအျပား၊ ဤႏွစ္ပါးလည္း၊ ထင္ရွားစံုစြာ၊ ေပၚတံုလာ၍၊ နာနာကာယ၊ အနႏၱလွ်င္၊ ရူပရုပ္ဟန္၊ သဏၭာန္အမူ၊ ဇာတ္မတူသည္၊ လူအရပ္ရပ္၊ နတ္အေထြေထြ၊ ေရမ်ိဳးကုန္းမ်ိဳး၊ ေကာင္းဆုိးယုတ္ညံ့၊ အကန္႔ကန္႔လွ်င္၊ ျခားသန္႔ေပါယယ္၊ ေသာေသာၾကြယ္သည္။ ႏွစ္သြယ္နာမ္ရုပ္ စြမ္းရည္တည္း။

နာမရူပပစၥယာ သဠာယတနံ။ ။ ထက္ရွားျပည့္စံု၊ အပံုပံုလွ်င္၊ တည္တံု နာမ္ရုပ္၊ ကိုယ္သမုတ္သား၊ အထုပ္အထယ္၊ ၾကီးငယ္ကာလ၊ ေပၚျပန္ကလည္း၊ ဒြါရတြင္မည္၊ ဖိတ္ဖိတ္လည္သည္၊ အၾကည္ေျခာက္မ်ိဳး၊ ကိုယ္လံုးျဖိဳးလ်က္၊ အရုိးစီစဥ္၊ အျမင္စကၡဳ၊ ၾကားမူေသာတ၊ ဃာနအနံ႔၊ လ်န္ရန္ဇိ၀ွါ၊ ကာယေတြ႕ထိ၊ အသိမေနာ၊ မေရာမယွက္၊ တလက္လက္လွ်င္၊ အမ်က္စိမ္ရည္၊ လဲ့လဲ့ၾကည္သို႔၊ ေျခာက္မည္အာရုံ၊ အလံုးစံုလည္း၊ ပံုသဏၭာန္ရိပ္၊ နိမိတ္အသြင္၊ အတုထင္၍ ဤရွင္ ဤလူ၊ ဤမူ ေနလ၊ ရူပသဏၭာန္၊ အသံအမ်ိဳး၊ အခိုးလိူင္ပ်ံ႕၊ ယနံ႔ထုိထုိ၊ အခ်ိဳအခ်ဥ္၊ ဤလွ်င္ အပူ၊ ဤမူ အေအး၊ အေတြးအသိ၊ ျပည့္စံုဘိ၍၊ ငါ၏ ဤကိုယ္၊ ငါမင္းပ်ိဳဟု၊ အဆုိအထင္၊ အျမင္ေမွာက္မွား၊ စိတ္ေနၾကြားဘို႔၊ တံခါးေျခာက္သင္၊ ကိုယ္လံုလင္းသည္။ ။ ေျခာက္သင္းဓာတ္မွန္ စြမ္းရည္တည္း။

သဠာယတနပစၥေယာ ဖေႆာ။ ။ ဓာတ္မွန္အၾကည္၊ ေျခာက္မ်ိဳးတည္က၊ ေျခာက္မည္အာရုံ၊ အလံုးစံုလည္း၊ ပံုသဏၭာန္ရိပ္၊ နိမိတ္အသြင္၊ ကိုယ္လံုးထင္၍၊ ၀ိညာဥ္ေျခာက္ဆင့္၊ ဖြားဖြားပြင့္က၊ ႏူိင္းသင့္တူမွ်၊ ပမာျပမူ၊ သိၾကားစက္ရွိန္၊ လက္လက္ထိန္သား၊ ၀ရဇိန္သြား၊ ရြပ္ရြပါ၀ါသို႔၊ ေျခာက္ပါးဖႆ၊ ျဖန္းျဖန္းထ၍၊ ရသေျခာက္မည္၊ အာရုံရည္ကို၊ ၾကိတ္နည္းေသာအား၊ ေတြ႕ထိျငားက၊ ဤကား ဣ႒ အနိ႒ႏွင့္၊ ဤမွ်မေကာင္း၊ ဤမွ်ေကာင္းဟု၊ အေၾကာင္းေသြးေဆာ္၊ အေရးေပၚလ်က္၊ ေျခာက္ေဖၚအာရုံ၊ ရသဂုဏ္ကို၊ အကုန္ေပၚထြက္၊ ရြန္းရြန္းတက္၍၊ မက္ဘြယ္ မုနး္ဘြယ္၊ အႏူန္းခ်ယ္သည္။ ။ ေျခာက္သြယ္ ဖႆ စြမ္းရည္တည္း။

ဖႆပစၥယာ ေ၀ဒနာ။ ။ ဖႆေျခာက္မည္၊ သူ႔စြမ္းရည္ျဖင့္၊ ၾကိမ္နည္ေသာအား၊ စက္ရွိန္၀ါး၍၊ ေျခာက္ပါးအာရုံ၊ ေျမ႕ေျမ႕တုန္လ်က္၊ ေျခာက္စံုရသ၊ အနိ႒ႏွင့္၊ ဣ႒ ဟူသည္၊ အရည္မီးမီး၊ ယိုထြက္စီးေသာ္၊ တက္သီးေျခာက္ျဖာ၊ ေ၀ဒနာဟု၊ ေထြလာအထူး၊ ထြက္ေပၚျမဴး၍၊ ေျခာက္ဦးရႊန္းစည္၊ အာရုံရည္ကို၊ မည္မည္ရရ၊ ခံစံၾကမွ၊ သုဘသုဘာ၊ သာ, မသာႏွင့္၊ ေတြလာမ်ားေတာင္း၊ ေကာင္းမေကာင္းလည္း၊ ေထာင္းေထာင္းေငၚေငၚ၊ သိထင္ေပၚ၍၊ ေကာင္းေသာ္စိတ္၀မ္း၊ ဖိတ္ဖိတ္လွ်မ္းလွွ်င္၊ ရႊင္လန္းႏွလံုး၊ စြင္စြင့္ျပံဳး၏၊ မုန္းဖြယ္ေတြ႕က၊ ေျခာက္ေသြ႕ႏြမ္းညိဳး၊ ႏွလံုးဆုိး၍၊ အခုိးလူလူ၊ ပြက္ပြက္ဆူ၍၊ ပူပူပင္ပင္၊ မရႊင္မလန္း၊ စိတ္ကုန္ခမ္း၏၊ ခ်မ္းသာသုခ၊ တခုမွ်၌၊ ေလာကအထု၊ အကုန္စု၏၊ ပုပုရြရြ၊ ျမင္သမွ်လည္း၊ သူခဘုိ႔႔ခ်ည္း၊ လံု႔လသည္း၏၊ အရည္းသူျမတ္၊ ပရမတ္ကို၊ ခ်န္လွပ္ထား၍၊ အမ်ားေလာက၊ ရွိသမွ်ကား၊ ဒုကၡပြားမူ၊ မ်ားစြာျပဳသည္။ ။ သုခေ၀ဒနာ စြမ္းရည္တည္း။

ေ၀ဒနာပစၥယာ တဏွာ။ ။ သုခေ၀ဒနာ၊ စြမ္းရည္ျဖာ၍၊ ရသာျမိန္ရြန္း၊ အစိမ့္မႊန္းက၊ သြန္းသြန္းဆူၾက၊ ထိုသုခ၌၊ ပိယဟူသား၊ အခ်စ္ပြား၍၊ ေျခာက္ပါးေ၀ဒနာ၊ ျမိန္ရွက္စြာကို၊ လြယ္ကာမေႏွး၊ လုိတုိင္းေပးသည္၊ ေသေ႒းရတနာ၊ ပမာအလား၊ ၾကင္မယားႏွင့္၊ ၀တ္စားေရႊေငြ၊ လယ္ေျမလုပ္ခင္း၊ ထမင္းေဘာဇဥ္၊ သဘင္ပြဲလမ္း၊ အဆန္းဆန္းတည့္၊ ပန္းမ်ိဳးနံ႔သာ၊ အျဖာျဖာလွ်င္၊ ရူပါရမၼဏ၊ စသည့္အပံု၊ ပဥၥာရုံႏွင့္၊ ေျခာက္စံုဖႆ၊ စကၡဳစသား၊ ဒြါရေျခာက္မည္၊ အၾကည္အလင္း၊ ကိုယ္တြင္းဓာတ္ႏု၊ အစုစုလွ်င္၊ ဗဟုေဘဒါ၊ မ်ားျပားစြာသည္၊ ဓမၼာရမၼဏ၊ ကာမ၀တၳဳ၊ အစုအပံု၊ ေျခာက္အာရုံ၌၊ ခံုတမင္မင္၊ ခင္တမ်ားမ်ား၊ ေန႔စဥ္ပြား၍၊ တရားအခ်က္၊ သေဘာနက္ကို၊ အိပ္မက္တြင္းမွ်၊ မျမင္ၾကဘဲ၊ ကာမေထာင္တြင္း၊ ခႏၶာကင္းသည္။ ေျခာက္သင္းတဏွာ စြမ္းရည္တည္း။

တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနံ။ ။ တဏွာေျခာက္မည္၊ အရင္းတည္၍၊ အရွည္မ်ား လ်ား၊ အစဥ္ပြားက၊ ေလးပါးအမွန္၊ ဥပါဒါန္လည္း၊ ခႏၶာကာယ၊ အဇၥ်တၱႏွင့္၊ ကာမအာရုံ၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္ႏွီးရင္း၊ အစြဲျပင္း၏၊ အသင္းပြားမ်ား၊ သားမယားက၊ စသည္ျဖာျဖာ၊ မဆံုးရာသား၊ ကာမ၀တၳဳ၊ စြဲလမ္းျပဳသည္၊ ကာမုပါဒါန္၊ တဖန္ထုိ႔ျပင္၊ မိစၦာဥာဥ္ျဖင့္၊ အျမင္ယြင္းေဖါက္၊ အယူေမွာက္သည္၊ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါး၊ ျပားသည္ဒိ႒ိ၊ တစိထုိမွ၊ ေဂါသီလကို၊ ၀ဋ္မွထုတ္တတ္၊ စြဲထင္မွတ္သည္၊ သီလဗၺတုပါဒါန္၊ အထန္အျပင္း၊ အယူတင္း၍၊ ၀ဋ္ခင္း၀ဋ္ႏြယ္၊ ၀ဋ္ပင္လယ္မွ၊ လြတ္ဘြယ္မအား၊ တမားမားတည္း။ ။ ေလးပါးဥပါဒါန္ စြမ္းရည္တည္း။

ဥပါဒါနပစၥယာ ဘေ၀ါ။ ။ စြမ္းရည္ျပင္းထန္၊ ဥပါဒါန္ျဖင့္၊ ခႏၶာဓမၼ၊ ကိုယ္ကာယ၌၊ အတၱအစြဲ၊ ျမဲၾကီးျမဲ၍ ရဲရဲရက္ရက္၊ ကိုယ့္အတြက္ေၾကာင့္ သက္သတ္ခုိးမူ၊ စသည္ျပဳလ်က္၊ အကုသလ၊ ကမၼဆယ္တန္၊ အျပစ္လွ်ံ၏၊ တဖန္ ေနာက္ေႏွာင္း၊ ငါလွ်င္ေကာင္းစိမ့္၊ အေၾကာင္းရည္ေရာ္၊ အရွည္ေမွ်ာ္လ်က္၊ သူေတာ္ဓေလ့၊ ရေသ့ရဟန္း၊ လွဴဒါန္းေ၀ငွ၊ ပဥၥဂၤႏွင့္၊ အ႒အင္ဂီ၊ ဒသင္ဂီတည့္၊ ေလးလီျဗဟၼ၊ ၀ိဟာရစ်ာန္၊ ဆယ္တန္ကသိုဏ္း၊ အလူိင္းမ်ားစြာ၊ ဘာ၀နာဟု၊ ဆယ္ျဖာပုည၊ ကုသလကို၊ လံု႔လၾကိဳးစား၊ ေကာင္းမူပြား၏၊ ႏွစ္ပါးကုသိုလ္၊ အကုိသိုလ္ဟု၊ ထုိထုိဘ၀၊ ျဖစ္သမွ်၌၊ ဗီဇျပည့္ျဖိဳး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္၊ အက်ိဳးတရား၊ အရွည္ပြားသည္။ ။ ႏွစ္ပါးဘ၀ စြမ္းရည္တည္း။

ဘ၀ပစၥယာ ဇာတိ။ ။ ဘ၀စြမ္းေရ၊ ကံႏွစ္ေထြေၾကာင့္၊ သေဗၺသတၱာ၊ သတၱ၀ါတုိ႔၊ ျဖစ္ရာဘ၀၊ ဆံုးျပန္ကလည္း၊ ဧက, စတု၊ ငါးခုခႏၶာ၊ ကံခ်ရာ၌၊ ဓမၼတာစစ္၊ သစ္တျဖစ္လဲ၊ အနဲနဲလွ်င္၊ ျဖစ္ျမဲဇာတိ၊ သေႏၶျငိ၍၊ ၾတိဘံုျပင္၊ နယ္တခြင္၌၊ အစဥ္ျပည့္ပြား၊ အစားစားလွ်င္၊ မားမားမတ္မတ္၊ ဇာတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ တန္ခိုးတင္းတိမ္၊ ဂုဏ္သိရ္နိမ့္ျမင့္၊ အက်င့္ဆုိးေကာင္း၊ အေပါင္းမ်ားစြာ၊ သတၱ၀ါဟု၊ နာနာကာယ၊ ျဖစ္ျပန္ၾကသည္။ ။ ေလး၀ဇာတိ စြမ္းရည္တည္း။

ဇာတိပစၥယာ ဇရာ မရဏ။ ။ သေႏၶ ဇာတိ၊ တဖန္ျငိ၍၊ ၾတိဘံုသူ၊ တဆူဆူလွ်င္၊ လူလူနတ္နတ္၊ မတ္မတ္မားမား၊ ျဖစ္ျပန္ျငားေသာ္၊ သံုးပါးအရြယ္၊ အလယ္, အဆံုး၊ အျမဲထံုးျဖင့္၊ အႏူန္းစဥ္စီ၊ သေႏၶခ်ီက၊ နာရီစဥ္သင့္၊ အဆင့္ဆင့္လွ်င္၊ ရင့္ျမဲေရာ္ျမဲ၊ တသဲသဲတည့္၊ မစဲေန႔ည၊ တရြရြလွ်င္။ ခဏသႏၱတိ၊ အဂၢိဇရာ၊ ႏွစ္ျဖာေလာင္မီး၊ ရွိန္ရွိန္ညီး၍၊ အၾကီးအငယ္၊ အရြယ္ျခားနား၊ အစားစားလွ်င္၊ အသြားတြင္တြင္၊ မစဲႏွင္၏၊ ေလးအင္ေသမူ၊ တခုခုလည္း၊ မပါ အႏၱရာယ္၊ အသြယ္သြယ္ႏွင့္၊ ႏွီးႏြယ္ရုံးစည္း၊ တစ္လံုးတည္းလွ်င္၊ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္၊ အရြယ္မေထာက္၊ အခ်ိန္ေရာက္က၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခႏၶာ၊ မျငင္းသာတည္း။ ။ ဇရာမရဏ စြမ္းရည္တည္း။

ေသာကပရိေဒ၀ ဒုကၡေဒါမႏုႆ ဥပါယာသာ သမၻ၀ႏၱိ။ ။ သေႏၶဇာတိ၊ ခႏၶာရွိက၊ ဉာတိေဘာဂ၊ စသည္သင္းပင္း၊ ေကြကြင္းျခင္းႏွင့္၊ မကင္းစသာ၊ ၾကံဳၾကိဳက္လာေသာ္၊ ပူဆာေသာက၊ ဒုကၡငိုေၾကြး၊ သက္ေမြး၀န္ထမ္း၊ ပူခ်မ္းဒုကၡ၊ အနိ႒ေၾကာင့္၊ စိတ္ကမၾကည္၊ မဆည္ငင္ရူိက္၊ အလူိက္အလွဲ၊ ဆင္းရဲငါးပါး၊ အက်ဥ္းအားတည့္၊ က်ယ္ပြားအနႏၱ၊ ေတြ႕ၾကံဳရသည္။ ။ မူလဇာတိ အႏူန္းတည္း။

ဧ၀ေမတႆ ေက၀လႆ ဒုကၡကၡႏၶႆ သမုဒေယာ ေဟာတိ။ ။ ၀ဋ္သံသရာ၊ ရွည္မင္းစြာ၌၊ သူငါကစ၊ ျဖစ္သမွ်ကား၊ သတၱမဟုတ္၊ ဓာတ္မွန္ထုန္ေသာ္၊ နာမ္ရုပ္ႏွစ္သင္း၊ အျမင္လင္းေလာ့၊ အရင္းအ၀ိဇၨာ၊ ထုိမွျဖာ၍၊ ဇရာမရဏ၊ အဆံုးက်သည္၊ ဓမၼအျပား၊ ဆယ့္ႏွစ္ပါးကို၊ ဤကားလူပင္၊ ဤလွ်င္နတ္ပဲ၊ အထင္လြဲလ်က္၊ တ၀ဲလည္လည္၊ ၀ဋ္ႏြယ္ဆည္၏၊ ရွည္ေလသမွ်၊ အနႏၱကား၊ သုခဟူသည္၊ ျမဴမွ်မကြက္၊ အဆက္ဆက္လွ်င္၊ သက္သက္ဒုကၡ၊ ဓာတ္မွန္ရသည္။ ။ ဘ၀ဤကိုယ္ ျဖစ္ထံုးတည္း။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။